بررسی و معرفی دیوارهای دفاعی استقرارها در ایران از هزاره سوم تا نیمه اول هزاره اول قبل از میلاد

یکجا نشینی یکی از بحث های مهم در باستان شناسی می باشد. برای اینکه انسان ها بتوانند زندگی یکجا نشینی را ادامه دهند باید به صورتی امنیت خود را تضمین می نمودند که امنیت یکی از دلایل پیشرفت و ترقی یکجا نشینان بود. یکی از فاکتورهای ایجاد امنیت ساخت دیوارهای حفاظتی بود. این دیوار ها حافظ جان و مال و اموال ساکنان استقرار ها بودکه از نیمه دوم هزاره چهارم ق.م شاهد صورت پیشرفه این پدیده در ایران هستیم ولی این ساختار های دفاعی به علت شرایط جغرافیایی ، ژئوپلاتیک ، سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی متفاوت از یکدیگر هستند ولی ماهیت اصلی همان ایجاد امنیت است. شناسایی و معرفی دیوارهای دفاعی استقرارها در ایران بین سال های هزاره سوم تا نیمه اول هزاره اول قبل از میلاد به عنوان اصلی ترین مساله تحقیق در این رساله مد نظر گرفته خواهد شد.اهداف تحقیق عبارت است از بررسی چگونگی احساس نیاز استقرارهای هزاره سوم قبل از میلاد تا نیمه اول هزاره اول در ساخت دیوار های دفاعی و همچنین ایجاد ارتباط منطقی بین متغیر های گوناگونی چون سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و چگونگی تاثیر گذاری آنها بر ساخت دیوارهای حفاظتی می باشد در این رساله به این سوال های پاسخ داده شده . 1- نوع مصالح بومی یا غیر بومی؟ 2- تکنیک ساخت دیوارها. 3- در دوره های مشخص فرهنگی از پلان همگون در ساخت دیوارها استفاده گردیده اگر شده چه اصولی رعایت شده است؟ 4- تاثیر شرایط اقتصادی ، جغرافیایی ، سیاسی در ساخت دیوارها. 5- تاثیر و تاثر با منطق همجوار روش تحقیق در این رساله ب صورت مطالعات کتابخانه ای و بر مبنای اطلاعاتی می باشد که از حفاری های مربوط به این دوره ( هزاره سوم تا نیمه اول هزاره اول ق. م) در ایران بدست آمده است. نتیجه : ساخت این دیوارها به علت عظمت آنها هزینه زیادی می طلبید بنابر این هر استقراری از عهده آن بر نمی آمد. به علت بزرگ و عظیم بودن این دیوار ها مصالح زیادی در ساخت آنها مورد نیاز بود به همین علت اکثر این دیوار ها با راحت ترین و وافر ترین مصالح موجود در منطقه ساخته شده اند که اکثراً با خشت بنا شده اند و در موارد معدودی از سنگ برای ساخت کل دیوار یا پایه آن استفاده گردیده است. به علت عظیم بودن این دیوار ها و نداشتن ابزار دقیق دیوار ها اکثراً دارای پلان منظمی نیستند. مذهب در ساخت این دیوار ها تاثیر فراوانی داشته است.